Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. ‘hoc quoque demus," ait; " patriis nec gratius ullum
  2. munus erit templis ipsoque potentius auro.
    3. [*](corpus s: corpeus M, and Pol. (from P), whence Phillimore suspects corpus cum vulnere carpens. )[*](arcanos liquores M: arcano saturat liquore Schrader. )
  3. tu modo fige aciem et vultus hic usque relinque.’
  4. sic ait et speculum reclusit imagine rapta.
  5. At puer egregius tendens ad sidera palmas,
  6. ‘his mihi pro donis, hominum mitissime custos,
  7. si merui, longa dominum renovare iuventa
  8. atque orbi servare velis! hoc sidera mecum,
  9. hoc undae terraeque rogant, eat, oro, per annos
  10. Iliacos Pyliosque simul, propriosque penates
  11. gaudeat et secum Tarpeia senescere templa.’
  12. sic ait et motas miratur Pergamos aras.
  1. Quid mihi maesta dic, sociis quid noctibus, uxor,
  2. anxia pervigil! ducis suspiria cura?
  3. non metuo ne laesa fides aut pectore in isto
  4. alter amor; nullis in te datur ire sagittis
  5. —audiat infesto licet hoc Rhamnusia vultu—,non
  6. datur, et si egomet patrio de litore raptus
  7. quattuor emeritis per bella, per aequora lustris
  8. errarem, tu mille procos intacta fugares,