Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. mordetur puerique timet Cytherea dolores,
  2. nondum pulchra ducis clementia coeperat ortu
  3. intactos servare mares; nunc frangere sexum
  4. atque hominem mutare nefas, gavisaque solos
  5. quos genuit natura videt, nec lege sinistra
  6. ferre timent famulae natorum pondera matres.
  7. Tu quoque nunc iuvenis, genitus si tardius esses,
  8. umbratusque genas et adultos fortior artus,
  9. non unum gaudens Phoebea ad limina munus
  10. misisses; patrias nunc solus crinis ad oras
  11. naviget. hunc multo Paphie saturabat amomo,
  12. hunc nova tergemina pectebat Gratia dextra;
  13. huic et purpurei cedet coma saucia Nisi,
  14. et quam Sperchio tumidus servabat Achilles.
  15. ipsi, cum primum niveam praecerpere frontem
  16. decretum est umerosque manu nudare nitentes,
  17. adcurrunt teneri Paphia cum matre volucres
  18. expediuntque comas et Serica pectore ponunt
  19. pallia, tunc iunctis crinem incidere sagittis
  20. atque auro gemmisque locant, rapit ipsa cadentem
  21. mater et arcanos iterat Cytherea liquores.[*]()
  22. tunc puer e turba, manibus qui forte supinis
  23. nobile gemmato speculum portaverat auro,
  24. ‘hoc quoque demus," ait; " patriis nec gratius ullum
  25. munus erit templis ipsoque potentius auro.
    26. [*](corpus s: corpeus M, and Pol. (from P), whence Phillimore suspects corpus cum vulnere carpens. )[*](arcanos liquores M: arcano saturat liquore Schrader. )
  26. tu modo fige aciem et vultus hic usque relinque.’
  27. sic ait et speculum reclusit imagine rapta.
  28. At puer egregius tendens ad sidera palmas,
  29. ‘his mihi pro donis, hominum mitissime custos,
  30. si merui, longa dominum renovare iuventa
  31. atque orbi servare velis! hoc sidera mecum,
  32. hoc undae terraeque rogant, eat, oro, per annos
  33. Iliacos Pyliosque simul, propriosque penates
  34. gaudeat et secum Tarpeia senescere templa.’
  35. sic ait et motas miratur Pergamos aras.
  1. Quid mihi maesta dic, sociis quid noctibus, uxor,
  2. anxia pervigil! ducis suspiria cura?
  3. non metuo ne laesa fides aut pectore in isto
  4. alter amor; nullis in te datur ire sagittis
  5. —audiat infesto licet hoc Rhamnusia vultu—,non
  6. datur, et si egomet patrio de litore raptus
  7. quattuor emeritis per bella, per aequora lustris
  8. errarem, tu mille procos intacta fugares,
  9. non intersectas commenta retexere telas,
  10. sed sine fraude palam, thalamosque armata negasses.
  11. dic tamen, unde alta [*]() mihi fronte et nubila vultus?
  12. anne quod Euboicos fessus remeare penates
  13. auguror et patria senium componere terra?
    14. [*](ECLOGA AD UXOREM s: VIA DOMITIANA M: AD CLAUDIAM s Ed. Prin. )[*](alta M: alia Aldine. )
  14. cur hoc triste tibi? certe lascivia corde [*]()
  15. nulla nec aut rapidi mulcent te proelia Circi
  16. aut intrat sensus clamosi turba theatri;
  17. sed probitas et opaca quies et sordida numquam gaudia.
  18. Quas autem comitem te rapto per undas?
  19. quamquam et si gelidas irem mansurus ad Arctos
  20. vel super Hesperiae vada caligantia Thyles
  21. aut septemgemini caput haud penetrabile Nili,
  22. hortarere vias. etenim tua—nempe benigna
  23. quam mihi sorte Venus iunctam florentibus annis
  24. servat et in senium—, tua, quae me vulnere primo