Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- transferet inque sua ducet super aequora concha.
- accipe laudatos, iuvenis Phoebeie, crines,
- quos tibi Caesarem donat puer, accipe laetus
- intonsoque ostende patri, sine dulce nitentes
- comparet atque diu fratris putet esse Lyaei.
- forsan et ipse comae numquam labentis honorem
- praemetet atque alio clusum tibi ponet in auro.
- Pergame, pinifera multum felicior Ida! [*](EARINI Pol.: IERINI M. )
- illa licet sacrae placeat sibi nube [*]() rapinae
- —nempe dedit superis illum, quem turbida semper
- Iuno videt refugitque manum nectarque recusat—,
- at tu grata deis pulchroque insignis alumno
- misisti Latio, placida quem fronte ministrum
- Iuppiter Ausonius pariter Romanaque Iuno
- aspiciunt et uterque probant, nec tanta potenti
- terrarum domino divum sine mente voluptas.
- Dicitur Idalios Erycis de vertice lucos
- dum petit et molles agitat Venus aurea cygnos,
- Pergameas intrasse domos, ubi maximus aegris
- auxiliator adest et festinantia sistens
- fata salutifero mitis deus incubat angui.
- hic puerum egregiae praeclarum sidere formae
- ipsius ante dei ludentem conspicit aras.
- ac primum subita paulum decepta figura
- natorum de plebe putat; sed non erat illi
- arcus et ex umeris nullae fulgentibus umbrae.
- miratur puerile decus vultumque comasque
- aspiciens tune Ausonias ait ‘ibis ad arces,
- neglectus Veneri? tu sordida tecta iugumque
- servitii vulgare feres? procul absit: ego isti,
- quem meruit, formae dominum dabo. vade age mecum,
- vade, puer: ducam volucri per sidera curru
- donum immane duci; nec te plebeia manebunt
- iura: Palatino famulus deberis amori, nil ego,
- nil, fateor, toto tam dulce sub orbe aut vidi
- aut genui, cedet tibi Latmius [*]() ultro [*](nube M: laude Markland: pube Koestlin. )[*](Latmius Dom.: lamus M. )
- Sangariusque puer quemque irrita fontis imago
- et sterilis consumpsit amor. te caerula Nais
- mallet et adprensa traxisset fortius urna.
- tu, puer, ante omnis; solus formosior ille,
- cui daberis.’ sic orsa leves secum ipsa per auras
- tollit olorinaque iubet considere biga.
- nec mora. iam Latii montes veterisque penates
- Evandri, quos mole nova pater inclitus orbis
- excolit et summis aequat Germanicus astris.
- tunc propior iam cura deae, quae forma capillis
- optima, quae vestis roseos accendere vultus
- apta, quod in digitis, collo quod dignius aurum.
- norat caelestis oculos ducis ipsaque taedas
- iunxerat et plena dederat conubia dextra:
- sic ornat crines, Tyrios sic fundit amictus,