Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- reddidit, obscurumque latus clarescere vidit
- conubio gavisa domus, nec pignora longe;
- quippe bis ad partus venit Lucina manuque
- ipsa levi gravidos tetigit fecunda labores,
- felix a! si longa dies, si cernere vultus
- natorum viridesque genas tibi iusta dedissent
- stamina! sed media cecidere abrupta iuventa
- gaudia, florentesque manu scidit Atropos annos;
- qualia pallentes declinant lilia culmos [*](vultibus et similis Phillimore: vultibus et sibimet similis M: et sibimet similis Skutsch, Krohn. )
- pubentesque rosae primos moriuntur ad austros,
- aut ubi venia novis exspirat purpura pratis.
- illa sagittiferi circum volitastis, Amores,
- funera maternoque rogos unxistis amomo;
- nec modus aut pennis laceris aut crinibus ignem
- spargere, collectaeque pyram struxere pharetrae.
- quas tunc inferias aut quae lamenta dedisses
- maternis, Etrusce, rogis, qui funera patris
- haud matura putas atque hos pius ingeniis annos!
- Illum et qui nutu superas nunc temperat arces,
- progeniem claram terris partitus et astris,
- laetus Idumaei donavit honore triumphi
- dignatusque loco victricis et ordine pompae
- non vetuit, tenuesque nihil minuere parentes,
- atque idem in cuneos populo deduxit equestres
- mutavitque genus laevaeque ignobile ferrum
- exuit et celso natorum aequavit honorem.[*]()
- dextra bis octonis fluxerunt saecula lustris,
- atque aevi sine nube tenor, quam dives in usus
- natorum totoque volens excedere censu,
- testis adhuc largi nitor inde adsuetus Etrusci,
- cui tua non humilis dedit indulgentia mores.
- hunc siquidem amplexu semper revocante tenebas
- blandus et imperio numquam pater; huius honori
- pronior ipse etiam gaudebat cedere frater.
- Quas tibi devoti iuvenes pro patre renato,
- summe ducum, grates, aut quae pia vota rependunt! [*](celso honorem Krohn: celso honore M: celse honori Salinasius. Jews that culminated in the destruction of Jerusalem by Titus. were privileges of the Equestrian order. )
- tu—seu tarda situ rebusque exhausta senectus
- erravit seu blanda diu Fortuna regressum
- maluit—attonitum et venturi fulminis ictus
- horrentem tonitru tantum lenique procella
- contentus monuisse senem; cumque horrida supra
- aequora curarum socius procul Itala rura
- linqueret, hic molles Campani litoris oras
- et Diomedeas concedere iussus in arces
- atque hospes, non exsul, erat. nec longa moratus
- Romuleum reseras iterum, Germanice, limen
- maerentemque foves inclinatosque penates
- erigis. haud mirum, ductor placidissime, quando
- haec est quae victis parcentia foedera Cattis
- quaeque suum Dacis donat clementia montem,
- quae modo Marcomanos post horrida bella vagosque