Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. nam pudor unde novae menti [*]() tranquillaque morum
  2. temperies teneroque animus maturior aevo,
  3. carmine quo repetisse [*]() queam? saepe ille volentem
  4. castigabat enim studioque altisque iuvabat
  5. consiliis; tecum tristisque hilarisque nec umquam
  6. ille suus vultumque tuo sumebat ab ore:
  7. dignus et Haemonium Pyladen praecedere fama
  8. Cecropiamque fidem, sed laudum terminus esto,
  9. quem fortuna sinit: non mente fidelior aegra
  10. speravit tardi reditus Eumaeus Ulixis.
  11. Quis deus aut quisnam tam tristia vulnera casus
  12. eligit? unde manus Fatis tam certa nocendi?
  13. o quam divitiis censuque exutus opinio
    14. [*](bellus iam casside visu Krohn: bellis i. c. v. M: casside missa Pol.: demissa casside visu Slater. )[*](novae Skutsch: notae M: menti M2: mentis M: unde notem, ingenuae edd. )[*](repetisse Postqate: potasse M; par esse Saftien: pensasse s etc. manhood. Others take "crimina dubiae formae " as " the crime that causes ambiguous appearance " (crime, because forbidden by Domitian, cf. iii. 4. 73, iv. 3. 13). )
  14. fortior, Urse, fores! si vel fumante ruina
  15. ructassent dites Vesuvina incendia Locroe
  16. seu Pollentinos mersissent flumina saltus
  17. seu Lucanus Acir [*]() seu Thybridis impetus altas
  18. in dextrum torsisset aquas, paterere serena
  19. fronte deos; sive alma fidem messesque negasset
  20. Cretaque Cyreneque et qua tibi cumque beato