Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. sed famulum gemis, Urse, pium, sed amore fideque
    2. [*](et Aldus: in M: ab Baehrens: a Phillimon. )[*](alte tamen ac Markland: ad te tamen at M: alte et tamen at Vollmer: alter Phillimon (alterius next line). )
  2. has meritum lacrimas, cui maior stemmate iuncto
  3. libertas ex mente fuit. ne comprime fletus,
  4. ne pudeat; rumpat frenos dolor iste diesque,[*]()
  5. si tam dura placent—hominem [*]() gemis—heu mihi! subdo
  6. ipse faces—, hominem, Urse, tuum, cui dulce volenti
  7. servitium, cui triste nihil, qui sponte sibique
  8. imperiosus erat. quisnam haec in funera missos
  9. castiget luctus? gemit inter bella peremptum
  10. Parthus equum, fidosque canes flevere Molossi,
  11. et volucres habuere rogum cervusque Maronem.
  12. quid, si nec famulus? vidi ipse habitusque notavi
  13. te tantum cupientis erum; sed maior in ore
  14. spiritus et tenero manifesti in sanguine mores.
  15. optarent multum Graiae cuperentque Latinae
  16. sic peperisse nurus, non talem Cressa superbum
  17. callida sollicito revocavit Thesea filo,
  18. nec Paris Oebalios talis visurus amores
  19. rusticus invitas deiecit in aequora pinus.
  20. non fallo aut cantus adsueta licentia ducit: