Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- imperiumque pati et domino parere minori?
- quid? quod abire domo rursusque in claustra reverti
- suetus et a capta iam sponte recedere praeda
- insertasque manus laxo dimittere morsu?
- occidis, altarum vastator docte ferarum,
- non grege Massylo curvaque indagine clausus,
- non formidato supra venabula saltu
- incitus aut caeco foveae deceptus hiatu,
- sed victus fugiente fera. stat cardine aperto
- infelix cavea et clausas circum undique portas
- hoc licuisse nefas placidi tumuere [*]() leones,
- tum cunctis cecidere iubae, puduitque relatum
- aspicere, et totas duxere in lumina frontes.
- at non te primo fusum novus obruit ictu
- ille pudor: mansere animi, virtusque cadenti
- a media iam morte redit, nec protinus omnes
- terga dedere minae, sicut sibi conscius alti
- vulneris adversum moriens it miles in hostem [*](nunc strata Postgate: monstrata M: constrata s: deposita Clark, who considers monstrata due to iv. 31 above. )[*](tumuere Baehrens: timuere .M. )
- attollitque manum et ferro labente minatur:
- sic piger ille gradu solitoque exutus honore
- firmat hians oculos animamque hostemque requirit.
- Magna tamen subiti tecum solacia leti,
- victe. feres, quod te maesti populusque patresque,
- ceu notus caderes tristi gladiator harena,
- ingemuere mori; magni quod Caesaris ora
- inter tot Scythicas Libycasque, et [*]() litore Rheni
- et Pharia de gente feras, quas perdere vile est,
- unius amissi tetigit iactura leonis.
- Saeve nimis, lacrimis quisquis discrimina ponis
- lugendique modos, miserum est primaeva parenti
- pignora surgentesque—nefas!—accendere natos;
- durum et deserti praerepta coniuge partem
- conclamare tori, maesta et lamenta sororum
- et fratrum gemitus: alte tamen ac [*]() procul intrat
- altius in sensus maioraque vulnera vincit
- plaga minor, famulum—quia rerum nomina caeca
- sic miscet Fortuna manu nec pectora novit—,
- sed famulum gemis, Urse, pium, sed amore fideque [*](et Aldus: in M: ab Baehrens: a Phillimon. )[*](alte tamen ac Markland: ad te tamen at M: alte et tamen at Vollmer: alter Phillimon (alterius next line). )
- has meritum lacrimas, cui maior stemmate iuncto
- libertas ex mente fuit. ne comprime fletus,
- ne pudeat; rumpat frenos dolor iste diesque,[*]()
- si tam dura placent—hominem [*]() gemis—heu mihi! subdo
- ipse faces—, hominem, Urse, tuum, cui dulce volenti
- servitium, cui triste nihil, qui sponte sibique
- imperiosus erat. quisnam haec in funera missos
- castiget luctus? gemit inter bella peremptum
- Parthus equum, fidosque canes flevere Molossi,
- et volucres habuere rogum cervusque Maronem.
- quid, si nec famulus? vidi ipse habitusque notavi
- te tantum cupientis erum; sed maior in ore
- spiritus et tenero manifesti in sanguine mores.
- optarent multum Graiae cuperentque Latinae
- sic peperisse nurus, non talem Cressa superbum
- callida sollicito revocavit Thesea filo,
- nec Paris Oebalios talis visurus amores
- rusticus invitas deiecit in aequora pinus.
- non fallo aut cantus adsueta licentia ducit:
- vidi et adhuc video, qualem nec bella canentem
- litore virgineo Thetis occultavit Achillen,