Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. vidit et in fontem, niveos ne panderet artus,
    2. [*](et tamen M: it tamen s. )[*](haec m Pol. (from P): et M: sed Krohn. )[*](niveae M: viridi Markland: curvae, nitidae edd.: vivae Slater, niveae is certainly doubtful, though lie may be thinking of flowers. )[*](soporae Krohn: soporem M. )
  2. sic tota cum veste ruit. stagnisque sub altis
  3. Pana sequi credens ima latus implicat alga.
  4. quid faceret subito deceptus praedo? nec altis
  5. credere corpus aquis hirtae sibi conscius audet
  6. pellis et a tenero nandi rudis: omnia questus,
  7. immitem Bromium,[*]() stagna invida et invida tela,
  8. primaevam visu platanum, cui longa propago
  9. innumeraeque manus et iturus in aethera vertex,
  10. deposuit iuxta vivamque adgessit harenam
  11. optatisque aspergit aquis et talia mandat:
  12. ‘vive diu nostri pignus memorabile voti,
  13. arbor, et haec durae latebrosa cubilia nymphae
  14. tu saltem declinis ama, preme frondibus undam.
  15. illa quidem meruit, sed ne, precor, igne superno
  16. aestuet aut dura feriatur grandine; tantum
  17. spargere tu laticem et foliis turbare memento.
  18. tunc ego teque diu recolam dominamque benignae
  19. sedis et inlaesa tutabor utramque senecta,
  20. ut Iovis, ut Phoebi frondes, ut discolor umbra