Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. artius et niveae [*]() posuit se margine ripae,
  2. insequitur velox pecorum deus et sua credit
  3. conubia; ardenti ianuam suspiria librat
  4. pectore, iam praedae levis imminet, ecce citatos
  5. advertit Diana gradus, dum per iuga septem
  6. errat Aventinaeque legit vestigia cervae.
  7. paenituit vidisse deam. conversaque fidas
  8. ad comites: ‘numquamne avidis arcebo rapinis
  9. hoc petulans foedumque pecus, semperque pudici
  10. decrescet mihi turba chori?’ sic deinde locuta
  11. depromit pharetra telum breve, quod neque flexis
  12. cornibus aut solito torquet stridore, sed una
  13. emisit contenta manu laevamque soporae [*]()
  14. Naidos aversa fertur tetigisse sagitta.
  15. illa diem pariter surgens hostemque protervum
  16. vidit et in fontem, niveos ne panderet artus,
    17. [*](et tamen M: it tamen s. )[*](haec m Pol. (from P): et M: sed Krohn. )[*](niveae M: viridi Markland: curvae, nitidae edd.: vivae Slater, niveae is certainly doubtful, though lie may be thinking of flowers. )[*](soporae Krohn: soporem M. )
  17. sic tota cum veste ruit. stagnisque sub altis
  18. Pana sequi credens ima latus implicat alga.
  19. quid faceret subito deceptus praedo? nec altis
  20. credere corpus aquis hirtae sibi conscius audet