Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- dum modo fusus humi lucem aversaris iniquam,
- nunc torvus pariter vestes et pectora rumpis
- dilectosque premis visus et frigida lambis
- oscula? erant illic genitor materque iacentis
- maesta, sed attoniti te spectavere parentes.
- quid mirum .' plebs cuncta nefas et praevia flerunt
- agmina, Flaminio quae limite Molvius agger [*](Palaestinique Selden: palam est vidique M. )
- transvehit, immeritus flammis dum tristibus infans
- traditur, et gemitum formaque aevoque [*]() meretur:
- talis in Isthmiaeos probatus ab aequore portus
- naufragus imposita iacuit sub matre Palaemon;
- sic et in anguiferae ludentem gramine Lernae
- rescissum squamis avidus bibit ignis [*]() Ophelten.
- Pone metus Letique minas desiste vereri:
- illum nec temo latrabit Cerberus ore,
- nulla soror flammis, nulla adsurgentibus hydris
- terrebit; quin ipse avidae trux navita cumbae
- interius steriles ripas et adusta subibit
- litora, ne puero dura ascendisse facultas.
- Quid mihi gaudenti proles Cyllenia virga
- nuntiat? estne aliquid tam saevo in tempore laetum?
- noverat effigies generosique ardua Blaesi
- ora puer, dum saepe domi nova serta ligantem
- te videt et similes tergentem pectore ceras,
- hunc ubi Lethaei lustrantem gurgitis oras
- Ausonios inter proceres seriemque Quirini
- adgnovit, timide primum vestigia iungit
- accessu tacito summosque lacessit amictus,
- inde magis sequitur; neque enim magis ille trahentem
- spernit et ignota credit de stirpe nepotum.
- mox ubi delicias et rari pignus amici
- sensit et amissi puerum solacia Blaesi,
- tollit humo magnaque ligat cervice diuque [*](aevoque Gulielmus: ac voce M. )[*](ignis Koestlin: anguis M. )
- ipse manu gaudens vehit et, quae munera mollis
- Elysii, steriles ramos mutasque volucres
- porgit et obtunso pallentes germine flores.
- nec prohibet meminisse tui, sed pectora blandus
- miscet et alternum pueri partitur amorem.
- Hic finis rapto, quin tu iam vulnera sedas
- et tollis mersum luctu caput? omnia functa
- aut moritura vides: obeunt noctesque diesque
- astraque, nec solidis prodest sua machina terris,
- nam populus mortale genus plebisque caducae
- quis fleat interitus? hos bella, hos aequora poscunt;
- his amor exitio, furor his et saeva cupido,
- ut sileain morbos; hos ora rigentia Brumae,
- illos implacido letalis Sirius igni,
- hos manet imbrifero pallens Autumnus hiatu.
- quicquid init ortus, finem timet, ibimus omnes,
- ibimus: immensis urnam quatit Aeacus umbris,
- ast hic quem gemimus. felix hominesque deosque
- et dubius casus et caecae lubrica vitae
- effugit, immunis fatis, non ille rogavit,
- non timuit meruitve [*]() mori: nos anxia plebes,
- nos miseri, quibus unde dies suprema, quis aevi
- exitus, incertum, quibus instet fulmen ab astris,
- quae nubes fatale sonet, nil flecteris istis?
- sed flectere libens, ades huc emissus ab atro
- limine, cui soli cuncta impetrare facultas.
- Glaucia 2—insontes animas nec portitor arcet
- nec durae comes ille ferae—: tu pectora mulce, [*](meruitve M: renuitve Heinsius. )[*](Glaucia M: Glaucia si Macnaghten. Glaucia nam s. = Hydra, as in Virg. Aen. vi. 287: Vollmer makes Cerberus the beast, and the comrade a figure found on a wall-painting by the side of Cerberus, and described Lucan, Phars. vi. 702; cf. Sil. It. Pun. xiii. 587. )
- tu prohibe manare genas noctesque beatas
- dulcibus alloquiis et vivis vultibus imple,
- et periisse nega. desolatamque sororem,
- qui potes, et miseros perge insinuare parentes.
- Est inter notos Sirenum nomine muros
- saxaque Tyrrhenae templis onerata Minervae
- celsa Dicarchei speculatrix villa profundi,
- qua Bromio dilectus ager. collesque per altos
- uritur et prelis non invidet uva Falernis.
- huc me post patrii laetum quinquennia lustri,
- cum stadio iam pigra quies canusque sederet
- pulvis ad Ambracias conversa gymnade frondes,
- trans gentile fretum placidi facundia Polli
- detulit et nitidae iuvenilis gratia Pollae.
- flectere iam cupidum gressus, qua limite noto
- Appia longarum teritur regina viarum.
- Sed iuvere morae, placido lunata recessi!
- hinc atque hinc curvas perrumpunt aequora rupes,
- dat natura locum montique intervenit unum [*]()
- litus et in terras scopulis pendentibus exit.
- gratia prima loci, gemina testudine fumant
- balnea, et e terris occurrit dulcis amaro
- nympha mari. levis hic Phorci chorus udaque crines
- Cymodoce viridisque cupit Galatea lavari.
- ante domum tumidae moderator caerulus undae
- excubat, innocui custos laris: huius amico
- spumant templa salo. felicia rura tuetur
- Alcides; gaudet gemino sub numine portus:
- hic servat terras, hic saevis fluctibus obstat.
- mira quies pelagi: ponunt hic lassa furorem
- aequora, et insani spirant clementius austri,
- hic praeceps minus audet hiems, nulloque tumultu
- stagna modesta iacent dominique imitantia mores.
- Inde per obliquas erepit porticus arces,
- urbis opus, longoque domat saxa aspera dorso,
- qua prius obscuro permixti pulvere soles
- et feritas inamoena viae, nunc ire voluptas:
- qualis, si subeas Ephyres Baccheidos altum
- culmen, ab Inoo fert semita tecta Lechaeo. [*]() [*](unum M (Krohn; cf. Suet. Tib. 40): udum, imum, uncum edd. )[*](Lechaeo Dom.: lyceo M: Lyaeo s. the Bacchiadae, ancient rulers of Corinth. gulf, associated with the worship of Ino and Palaemon )
- Non, mihi si cunctos Helicon indulgeat amnes
- et superet Pimplea sitim largeque volantis
- ungula sedet equi reseretque arcana pudicos
- Phemonoe fontes vel quos meus auspice Phoebo
- altius immersa turbavit Pollius urna,
- innumeras valeam species cultusque locorum
- Pieriis aequare modis, vix ordine longo
- suffecere oculi, vix, dum per singula ducor,
- suffecere gradus, quae rerum turba! locine
- ingenium an domini mirer prius? haec domus ortus
- aspicit et Phoebi tenerum iubar; illa cadentem
- detinet exactamque negat dimittere lucem,
- cum iam fessa dies et in aequora montis opaci
- umbra cadit vitreoque natant praetoria ponto,
- haec pelagi clamore fremunt, haec tecta sonoros
- ignorant fluctus terraeque silentia malunt.
- his favit natura locis, hic victa colenti
- cessit et ignotos docilis mansuevit in usus.