Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. indulsit Natura sibi. nemora alta citatis
  2. incubuere vadis: fallax responsat imago
  3. frondibus, et longas eadem fugit umbra per undas,
  4. ipse Anien—miranda fides—infraque superque
  5. [*](So lacuna in MSS. after this line. It was first recognized by Schwartz, though the text was doubted by Dom.: Phillimore can j. telam for tecum (iii. 1. 117). )[*](ante Bursian: arte M. )
  6. saxeus [*]() hic tumidam rabiem spumosaque ponit
  7. murmura, ceu placidi veritus turbare Vopisci
  8. Pieriosque dies et habentes carmina somnos,
  9. litus utrumque domi, nec te mitissimus amnis
  10. dividit, alternas servant, praetoria ripas,
  11. non externa sibi fluviumve obstare [*]() queruntur.
  12. Sestiacos nunc Fama sinus pelagusque natatum
  13. iactet et audaci victos delphinas ephebo!
  14. hic aeterna quies, nullis hic iura procellis,
  15. numquam fervor aquis, datur hic transmittere visus
  16. et voces et paene manus, sic Chalcida fluetus
  17. expellunt reflui. sic dissociata profundo
  18. Bruttia Sicanium circumspicit ora Pelorum.
  19. Quid primum mediumve canam, quo fine quiescam?
  20. auratasne trabes an Mauros undique postes
  21. an picturata lucentia marmora vena