Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. Hippomenes, nec sic meta pallebat in ipsa;
  2. vidi et Abydeni iuvenis certantia remis
  3. bracchia laudavique manus et saepe natanti
  4. praeluxi: minor ille calor, quo saeva tepebant
  5. aequora: tu veteres, iuvenis, transgressus amores,
  6. ipse ego te tantos stupui durasse per aestus
  7. firmavique animos blandisque madentia plumis
  8. lumina detersi. quotiens mihi questus Apollo,
  9. sic vatem maerere suum! iam, mater, amatos
  10. indulge thalamos, noster comes ille piusque
  11. signifer; armiferos poterat memorare labores
  12. claraque facta virum et torrentes sanguine campos,
  13. sed tibi plectra dedit mitisque incedere vates
  14. maluit et nostra laurum subtexere myrto.
  15. hic iuvenum lapsus suaque aut externa revolvit
  16. vulnera; pro! quanta est Paphii reverentia, mater,
  17. numinis: hic nostrae deflevit fata columbae.’
  18. Finierat 1; tenera matris cervice pependit
  19. blandus et admotis tepefecit pectora pennis,
  20. illa refert vultu non aspernata rogari:
  21. ‘grande quidem rarumque viris, quos ipsa probavi.
  22. Pierius votum iuvenis cupit, hanc ego formae
  23. egregium mirata decus, cui gloria patrum
  24. et generis certabat honos, tellure cadentem
  25. excepi fovique sinu nec colla genasque
    26. [*](finierat s: emis erat M. finis erat Pol. defeated in a race. death of a dove (a bird sacred to Venus): the parallel of )
  26. contere nec pingui crinem deducere amomo
  27. cessavit mea, nate, manus, mihi dulcis imago
  28. prosiluit. celsae procul aspice frontis honores
  29. suggestumque comae. Latias metire quid ultra
  30. emineat matres: quantum Latonia nymphas
  31. virgo premit quantumque egomet Nereidas exsto.
  32. haec et caeruleis mecum consurgere digna
  33. fluctibus et nostra potuit considere concha;
  34. et si flammigeras potuisset scandere sedes
  35. hasque intrare domos, ipsi erraretis, Amores.
  36. huic quamvis census dederim largita beatos,
  37. vincit opes animo, querimur iam Seras avaros
  38. angustum spoliare nemus Clymenaeaque deesse
  39. germina nec virides satis inlacrimare sorores,
  40. vellera Sidonio iam pauca rubescere tabo
  41. raraque longaevis nivibus crystalla gelari.
  42. huic Hermum fulvoque Tagum decurrere limo,
  43. —nec satis ad cultus—huic Inda monilia Glaucum
  44. Proteaque atque omnem Nereida quaerere iussi,
  45. hanc si Thessalicos vidisses, Phoebe, per agros
  46. erraret secura Daphne, si in [*]() litore Naxi
  47. Theseum iuxta foret haec conspecta cubile,
  48. Gnosida desertam profugus liquisset et Euhan.
  49. quod nisi me longis placasset Iuno querelis,
  50. falsus huic pennas et cornua sumeret aethrae
  51. rector, in hanc vero [*]() cecidisset Iuppiter auro.
    52. [*](Daphne, si in Baehrens: dafnes in M, Daphne, sin Phill. )[*](vero M: verso Herzoy, alio, fulvo, pluvio Markland, iterum Burmann. )
  52. sed dabitur iuveni, cui tu, mea summa potestas,
  53. nate. cupis, thalami quamvis iuga ferre secundi
  54. saepe neget maerens, ipsam iam cedere sensi
  55. inque vicem tepuisse viro.’Sic fata levavit
  56. sidereos artus thalamique egressa superbum
  57. limen Amyclaeos ad frena citavit olores.
  58. iungit Amor laetamque vehens per nubila matrem
  59. geminato temone sedet, iam Thybridis arces
  60. Iliaeae: pandit nitidos domus alta penates
  61. claraque gaudentes plauserunt limina cygni.
  62. digna deae sedes, nitidis nec sordet ab astris.
  63. hic Libycus Phrygiusque silex, hic dura Laconum
  64. saxa virent. hic flexus onyx et concolor alto