Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- colloquia et docti norunt audire penates.
- Forte, serenati qua stat plaga lactea caeli,
- alma Venus thalamo pulsa modo nocte iacebat
- amplexu duro Getici resoluta mariti. [*](prensum Parrhasius, aveheret Baehrens: prensa veheret, M. Oenomaus, were challenged by him to a chariot-race, on condition of forfeiting their lives if they were beaten. )
- fulcra torosque deae tenerum premit agmen Amorum;
- signa petunt qua ferre faces, quae pectora figi
- imperet; an terris saevire an malit in undis,
- an miscere deos an adhuc vexare Tonantem.
- ipsi animus nondum nec cordi fixa voluntas,
- fessa iacet stratis, ubi quondam conscia culpae
- Lemnia deprenso repserunt vincula lecto.
- hic puer e turba volucrum, cui plurimus ignis
- ore manuque levi numquam frustrata sagitta,
- agmine de medio tenera sic dulce profatur
- voce—pharetrati pressere silentia fratres.
- ‘Scis ut, mater," ait " nulla mihi dextera segnis
- militia; quemcumque hominum divumque dedisti,
- uritur, at quondam lacrimis et supplice dextra
- et votis precibusque virum concede moveri,
- o genetrix: duro nec enim ex adamante creati,