Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. it fragor et magnae vincit [*]() vaga murmura Romae.
    2. [*](et quis s: et qui M. et cui s: it, cui Phill. )[*](tanto s: toto M )[*]( Martis Gronovius: montis M (from 59). )[*](vincit Heinsius: fingit M, frangit conj. Phill. )
  2. Ipse loci custos, cuius sacrata vorago
  3. famosique lacus nomen memorabile servant,
  4. innumeros aeris sonitus et verbere crudo
  5. ut sensit mugire forum, movet horrida sancto
  6. ora situ meritaque caput venerabile quercu.
  7. ac primum ingentes habitus lucemque coruscam
  8. expavit maioris equi terque ardua mersit
  9. colla lacu trepidans, laetus mox praeside viso:
  10. ‘salve, magnorum proles genitorque deorum,
  11. auditum longe numen mihi! nunc mea felix,
  12. nunc veneranda palus, cum te prope nosse tuumque
  13. immortale iubar vicina sede tueri
  14. concessum, semel auctor ego inventorque salutis
  15. Romuleae: tu bella Iovis, tu proelia Rheni,
  16. tu civile nefas, tu tardum in foedera montem
  17. longo Marte domas. quod si te nostra tulissent
  18. saecula, temptasses me non audente profundo
  19. ire lacu. sed Roma tuas tenuisset habenas.’
  20. Cedat equus, Latiae qui contra templa Diones