Epistulae

Inter reliqua hoc nobis praestitit natura praecipuum, quod necessitati fastidium excussit. Recipiunt supervacua dilectum: hoc parum decens, illud parum laudatum, oculos hoc meos laedit. Id actum est ab illo mundi conditore, qui nobis vivendi iura discripsit, ut salvi essemus, non ut delicati. Ad salutem omnia parata sunt et in promptu, deliciis omnia misere ac sollicite conparantur.

Utamur ergo hoc naturae beneficio inter magna

Epistula tua per plures quaestiunculas vagata est, sed in una constitit et hanc expediri desiderat, quomodo ad nos boni honestique notitia pervenerit. Haec duo apud alios diversa sunt, apud nos tantum divisa.

Quid sit hoc dicam. Bonum putant esse aliqui id, [*](aliqui id Buecheler and Windhaus; aliquit BA.) quod utile est; itaque hoc et [*](et later MSS.; et de BA.) divitiis et equo et vino et calceo nomen inponunt; tanta fit apud illos boni vilitas et adeo in sordida usque descendit. Honestum putant, cui ratio recti officii constat, tamquam pie curatam patris senectutem, adiutam amici paupertatem, fortem expeditionem, prudentem moderatamque sententiam. [*](sententiam later MSS.; sentiam BA.) Nos [*](nos cod. Vat.; om. BA.) ista duo quidem facimus, sed ex uno.