Saturae

Persius

Persius. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.

  1. picamque docuit verba nostra conari?
  2. magister artis ingenique largitor
  3. venter, negatas artifex sequi voces;
  4. quod si dolosi spes refulserit nummi,
  5. corvos poetas et poetridas picas
  6. cantare credas Pegaseium nectar.
p.316
  1. O curas hominum, o quantum est in rebus inane!
  2. quis leget haec?min tu istud ais? nemo hercule.nemo?
  3. vel duo vel nemo.turpe et miserabile!quare?
  4. ne mihi Polydamas et Troiades Labeonem
  5. praetulerint? nugae. non, si quid turbida Roma
  6. elevet, accedas examenque improbum in illa
  7. castiges trutina, nec te quaesiveris extra,
  8. nam Romae [*]() quis non—ali, si fas dicere—sed fas
  9. tunc cum ad canitiem et nostrum istud vivere [*]() triste
  10. aspexi ac nucibus facimus quaecumque relictis,
  11. cum sapimus patruos; tunc tunc ignoscite; (nolo:
  12. quid faciam? sed sum petulanti splene) cachinno.
    13. [*](The MSS. read Romae est or Romaest for Romae, and ae for a or ah.)[*](The use of the Infinitive as a Noun is a special characteristic of Persius. So scire tuum (l. 27), ridere meum (l. 122), pappare minutum (iii. 17), etc.)
    p.318
  13. Scribimus inclusi, numeros ille, hic pede liber,
  14. grande aliquid, quod pulmo animae praelargus anhelet.