Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. dissimulas etiam, nec me vis nosse videri,
  2. quisque sit, audito nomine, Naso, rogas,
  3. ille ego sum, quamquam non vis audire, vetusta
  4. paene puer puero iunctus amicitia:
  5. ille ego, qui primus tua seria nosse solebam
  6. et tibi iucundis primus adesse iocis:
  7. ille ego convictor densoque domesticus usu,
  8. ille ego iudiciis unica Musa tuis.
  9. ille ego sum, qui nunc an vivam, perfide, nescis,
  10. cura tibi de quo quaerere nulla fuit.
  11. sive fui numquam carus, simulasse fateris:
  12. seu non fingebas, inveniere levis.
  13. aut age, dic aliquam, quae te mutaverit, iram:
  14. nam nisi iusta tua est, iusta querella mea est.
  15. quod te nunc crimen similem [*](quae te consimilem res nunc (non)) vetat esse priori?
  16. an crimen, coepi quod miser esse, vocas?
  17. si mihi rebus opem nullam factisque ferebas,
  18. venisset verbis charta notata tribus.
  19. vix equidem credo, sed et [*](sed et subito) insultare iacenti
  20. te mihi nec verbis parcere fama refert.