Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. esset perpetuo sua quam vitabilis Ascra,
  2. ansa est agricolae Musa docere senis:
  3. et fuerat genitus terra,
  4. qui scripsit, in illa, intumuit vati nec tamen Ascra suo.
  5. quis patriam sollerte magis dilexit Ulixe?
  6. hoc tamen asperitas indice docta [*](dicta nota σ ) loci est.
  7. non loca, sed mores scriptis vexavit amaris
  8. Scepsius Ausonios, actaque Roma rea est:
  9. falsa tamen passa est aequa convicia mente,
  10. obfuit auctori nec fera lingua suo.
  11. at malus interpres populi mihi concitat iram
  12. inque novum crimen carmina nostra vocat.
  13. tam felix utinam quam pectore candidus essem!
  14. extat adhuc nemo saucius ore meo.
  15. adde quod Illyrica si iam pice nigrior essem,
  16. non mordenda mihi turba fidelis erat.
  17. molliter a vobis mea sors excepta, Tomitae,
  18. tam mites Graios indicat esse viros.
  19. gens mea Pacligni regioque domestica Sulmo
  20. non potuit nostris lenior esse malis.