Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. maior et implesset praecordia nostra voluptas,
  2. cum traherer dictis adnueremque tuis.
  3. quem quoniam fatum patria vobisque [*](nobis patriaque vel patria nobisque) relictis
  4. inter inhumanos maluit esse Getas,
  5. quod licet, ut videar tecum magis esse, legenda [*](legendo vel loquendo corr. Burmann)
  6. saepe, precor, studii pignora mitte tui,
  7. exemploque meo, nisi dedignaris id ipsum,
  8. utere, quod nobis rectius ipse dares,
  9. namque ego, qui perii iam pridem, Maxime, vobis,
  10. ingenio nitor non periisse meo.
  11. redde vicem, nec rara tui monimenta laboris
  12. accipiant nostrae, grata futura,
  13. manus, dic tamen, o iuvenis studiorum plene meorum,
  14. ecquid ab his ipsis admoneare mei.
  15. ecquid, ubi aut recitas factum modo carmen amicis,
  16. aut, quod saepe soles, exigis ut recitent,
  17. quaeror, ut [*](utet) interdum tua mens, oblita quid absit,
  18. nescio quid certe sentit abesse sui,
  19. utque loqui multum de me praesente solebas,
  20. nunc quoque Nasonis nomen in ore tuo est?