Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. nec dubito quin sit, sed me timor ipse malorum
  2. saepe supervacuos cogit habere metus,
  3. da veniam, quaeso, nimioque ignosce timori.
  4. tranquillas etiam naufragus horret aquas.
  5. qui semel est laesus fallaci piscis ab hamo,
  6. omnibus unca cibis aera subesse putat.
  7. saepe canem longe visum fugit agna lupumque
  8. credit, et ipsa suam nescia vitat opem.
  9. membra reformidant mollem quoque saucia tactum,
  10. vanaque sollicitis incutit [*](inmutat vel incitat vel concitat corr. σ ) umbra metum.
  11. sic ego Fortunae telis confixus iniquis
  12. pectore concipio nil nisi triste meo.
  13. iam mihi fata liquet coeptos servantia cursus
  14. per sibi consuetas semper itura vias :
  15. observare deos, ne quid mihi cedat amice,
  16. verbaque Fortunae vix puto posse dari.
  17. est illi curae me perdere, quaeque solebat
  18. esse levis, constans et bene certa nocet,
  19. crede mihi, si sum veri tibi cognitus oris
  20. (nec planis [*](planus) nostris casibus esse puter [*](puter Ehwald potes vel potest vel solet)),