Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. lingua, sile! non est ultra narrabile quicquam.
  2. posse velim cineres obruere ipse meos.
  3. sic igitur, quasi me nullus deceperit error,
  4. verba fac, ut vita, quam dedit ipse,[*](ipse ille ) fruar;
  5. cumque serenus erit vultusque remiserit illos,
  6. qui secum terras imperiumque movent,
  7. exiguam ne me praedam sinat esse Getarum,
  8. detque solum miserae mite, precare, fugae,
  9. tempus adest aptum precibus, valet ille videtque
  10. quas fecit vires. Roma, valere tuas.
  11. incolumis [*](incolumi) coniunx sua pulvinaria servat;
  12. promovet Ausonium filius imperium;
  13. praeterit ipse suos animo Germanicus annos,
  14. nec vigor est Drusi nobilitate minor,
  15. adde nurus [*](nurum ) neptesque pias natosque nepotum
  16. ceteraque Augustae membra valere domus;
  17. adde triumphatos modo Paeonas, adde quieti
  18. subdita montanae brachia Dalmatiae.
  19. nec dedignata est abiectis Illyris armis
  20. Caesareum famulo vertice ferre pedem,