Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. sufficiatque diu corpus quoque moribus istis,
  2. maxima Fundani gloria, Rufe, soli.
  1. Aequor Iasonio pulsatum remige primum,
  2. quaeque nec hoste fero nec nive, terra, cares,
  3. ecquod erit tempus quo vos ego Naso relinquam
  4. in minus hostili iussus abesse loco?
  5. an mihi barbaria vivendum semper in ista,
  6. inque Tomitana condar oportet humo?
  7. pace tua, si pax ulla est tua, Pontica tellus,
  8. finitimus rapido quam terit hostis equo,
  9. pace tua dixisse velim, tu pessima duro
  10. pars es in exilio, tu mala nostra gravas.
  11. tu neque ver sentis cinctum florente corona,
  12. tu neque messorum corpora nuda vides.
  13. nec tibi pampineas autumnus porrigit uvas:
  14. cuncta sed inmodicum tempora frigus habet, [*](habent: habet σ )
  15. tu glacie freta vincta tenes, [*](vides) et in aequore piscis
  16. inclusus tecta saepe natavit aqua.