Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. sive pium vis hoc sive hoc muliebre vocari,
  2. confiteor misero molle cor esse mihi.
  3. non dubia est Ithaci prudentia, sed tamen optat
  4. fumum de patriis posse videre focis.
  5. nescio qua natale solum dulcedine cunctos
  6. ducit et inmemores non sinit esse sui.
  7. quid melius Roma? Scythico quid frigore peius?
  8. huc tamen ex illa [*](ista) barbarus urbe fugit,
  9. cum bene sit clausae cavea Pandione natae,
  10. nititur in silvas illa redire suas.
  11. adsuetos tauri saltus, adsueta leones—
  12. nec feritas illos impedit antra petunt.
  13. tu tamen exilii morsus e pectore nostro
  14. fomentis speras cedere posse tuis.
  15. effice vos ipsi ne tam mihi sitis amandi,
  16. talibus ut levius sit caruisse malum,
  17. at, puto, qua genitus fueram, tellure carenti
  18. in tamen humano contigit esse loco.
  19. orbis in extremi iaceo desertus harenis,
  20. fert ubi perpetuas obruta terra nives.