Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. et cernet vultus aliis pro tempore versos,
  2. terribiles aliis inmemoresque sui,
  3. quorum pars causas et res et nomina quaeret,
  4. pars referet, quamvis noverit illa parum.
  5. ‘hic, qui Sidonio fulget sublimis in ostro,
  6. dux fuerat belli, proximus ille duci.
  7. hic, qui nunc in humo lumen miserabile fixit,
  8. non isto vultu, cum tulit arma, fuit.
  9. ille ferox et adhuc oculis hostilibus ardens
  10. hortator pugnae consiliumque fuit.
  11. perfidus hic nostros inclusit fraude locorum,
  12. squalida promissis qui tegit ora comis.
  13. illo, qui sequitur, dicunt mactata ministro
  14. saepe recusanti corpora capta deo.
  15. hic lacus, hi montes, haec tot castella, tot amnes
  16. plena ferae caedis, plena cruoris erant.
  17. Drusus in his meruit quondam cognomina terris,
  18. quae bona progenies, digna parente, fuit.
  19. cornibus hic fractis viridi male tectus ab ulva
  20. decolor ipse suo sanguine Rhenus erat.