Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. postque meos ortus Pisaea vinctus oliva
  2. abstulerat deciens praemia victor eques,
  3. cum maris Euxini positos ad laeva Tomitas
  4. quaerere me laesi principis ira iubet.
  5. causa meae cunctis nimium quoque nota ruinae
  6. indicio non est testificanda meo.
  7. quid referam comitumque nefas famulosque nocentes?
  8. Ipsa [*](ipseque) multa tuli non leviora fuga.
  9. indignata malis mens est succumbere seque
  10. praestitit invictam viribus usa suis;
  11. oblitusque mei ductaeque per otia vitae
  12. insolita cepi temporis arma manu;
  13. totque tuli terra casus pelagoque quot inter
  14. occultum stellae conspicuumque polum.
  15. tacta mihi tandem longis erroribus acto
  16. iuncta pharetratis Sarmatis ora Getis.
  17. hic ego, finitimis quamvis circumsoner armis,
  18. tristia, quo possum, carmine fata levo.