Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- atque ita divellit divulsaque membra per agros
- dissipat in multis invenienda locis,
- neu pater ignoret, scopulo proponit in alto
- pallentesque manus sanguineumque caput.
- ut genitor luctuque novo tardetur et, artus
- dum legit extinctos, triste moretur [*](retardet) iter.
- inde Tomis [*](tomus (thomus) rel tomos) dictus locus hic, quia fertur in illo
- membra soror fratris consecuisse sui.
- Siquis adhuc istic meminit Nasonis adempti,
- et superest sine me nomen in urbe meum,
- suppositum stellis numquam tangentibus aequor
- me sciat In media vivere barbaria.