Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. at longe patria est, longe carissima coniunx,
  2. quicquid et haec nobis post duo dulce fuit.
  3. sic tamen haec adsunt, ut quae contingere non est
  4. corpore: sunt animo cuncta videnda meo.
  5. ante oculos errant domus, urbsque et [*](urbs et corr. σ ) forma locorum,
  6. acceduntque suis singula facta locis,
  7. coniugis ante oculos, sicut praesentis, imago est. [*](est om.)
  8. illa meos casus ingravat, illa levat;
  9. ingravat hoc, quod abest; levat hoc, quod praestat amorem
  10. inpositumque sibi firma tuetur onus.
  11. vos quoque pectoribus nostris haeretis, amici,
  12. dicere quos cupio nomine quemque suo.
  13. sed timor officium cautus compescit, et ipsos
  14. in nostro poni carmine nolle puto.
  15. ante volebatis, gratique erat instar honoris,
  16. versibus in nostris nomina vestra legi.
  17. quod quoniam est anceps, intra mea pectora quemque
  18. adloquar, et nulli causa timoris ero.
  19. nec meus indicio latitantes versus amicos protrahit. [*]( protrahet)
  20. occulte siquis amabat, amet.