Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. integer hanc potui nuper bene reddere lucem;
  2. exul ut occiderem, nunc mihi vita data est.
  3. tam procul ignotis igitur moriemur in oris,
  4. et fient ipso tristia fata loco,
  5. nec mea consueto languescent corpora lecto,
  6. depositum nec me qui fleat, ullus erit;
  7. nec dominae lacrimis in nostra cadentibus ora
  8. accedent animae tempora parva mea;
  9. nec mandata dabo, nec cum clamore supremo
  10. labentes oculos condet amica manus;
  11. sed sine funeribus caput hoc, sine honore sepulcri
  12. indeploratum barbara terra teget!
  13. ecquid, ubi audieris, tota turbabere mente,
  14. et feries pavida pectora fida manu?
  15. ecquid, in has frustra tendens tua brachia partes,
  16. clamabis miseri nomen inane viri?
  17. parce tamen lacerare genas, nec scinde capillos:
  18. non tibi nunc primum, lux mea, raptus ero.
  19. cum patriam amisi, tunc me periisse putato:
  20. et prior et gravior mors fuit illa mihi.