Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. nec mare concrescit glacie, nec, ut ante, per Histrum
  2. stridula Sauromates plaustra bubulcus agit.
  3. incipient [*](incipiunt) aliquae tamen huc adnare carinae,
  4. hospitaque in Ponti litore puppis erit.
  5. sedulus occurram nautae, dictaque salute,
  6. quid veniat, quaeram, quisve quibusve locis.
  7. ille quidem mirum ni de regione propinqua
  8. non nisi vicinas tutus ararit [*](arabit vel araret corr. Heinsius) aquas.
  9. rarus ab Italia tantum mare navita transit,
  10. litora rarus in haec portubus orba venit,
  11. sive tamen Graeca scierit, sive ille Latina
  12. voce loqui—certe gratior huius erit;
  13. fas quoque ab ore freti longaeque Propontidos undis
  14. huc aliquem certo vela dedisse Noto—
  15. quisquis is est, memori rumorem voce referre
  16. et fieri famae parsque gradusque potest.
  17. is, precor, auditos possit narrare triumphos
  18. Caesaris et Latio reddita vota Iovi,
  19. teque, rebellatrix, tandem, Germania, magni
  20. triste caput pedibus supposuisse ducis.