Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. sed tamen, ut fuso taurorum sanguine centum,
  2. sic capitur minimo turis honore deus.
  3. a! ferus et nobis [*](nobis nimium) crudelior omnibus hostis,
  4. delicias legit qui tibi cumque meas,
  5. carmina ne nostris quae te venerantia libris
  6. iudicio [*](indicio) possint candidiore legi.
  7. esse sed irato quis te mihi posset amicus?
  8. vix tunc ipse mihi non inimicus eram.
  9. cum coepit quassata domus subsidere, partes
  10. in proclinatas omne recumbit onus,
  11. cunctaque fortuna rimam faciente dehiscunt,
  12. inque [*](ipse quodam corr. Vogel.) suo cladem pondere tracta ruunt.
  13. ergo hominum quaesitum odium mihi carmine, quosque
  14. debuit, est vultus turba secuta tuos.
  15. at, memini, vitamque meam moresque probabas
  16. illo, quem dederas, praetereuntis equo.
  17. quod si non prodest et honesti gloria nulla
  18. redditur, at nullum crimen adeptus eram. [*](eram erit)