Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. non precor ut redeam, quamvis maiora petitis
  2. credibile est magnos saepe dedisse deos;
  3. mitius exilium si das propiusque roganti,
  4. pars erit ex poena magna levata mea.
  5. ultima perpetior medios eiectus in hostes,
  6. nec quisquam patria longius exul abest,
  7. solus ad egressus missus septemplicis Histri
  8. Parrhasiae gelido virginis axe premor—
  9. Ciziges et Colchi Tereteaque [*](metereaque corr. Ellis) turba Getaeque
  10. Danuvii mediis vix prohibentur aquis—
  11. cumque alii causa tibi sint graviore fugati,
  12. ulterior nulli, quam mihi, terra data est.
  13. longius hac nihil est, nisi tantum frigus
  14. et hostes, et maris adstricto quae coit unda gelu.
  15. hactenus Euxini pars est Romana sinistri:
  16. proxima Basternae Sauromataeque tenent.
  17. haec est Ausonio sub iure novissima vixque
  18. haeret in imperii margine terra tui.