Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. et cui praecipue sors mea visa sua est,
  2. attonitum qui me, memini, carissime, primus
  3. ausus es adloquio sustinuisse tuo,
  4. qui mihi consilium vivendi mite dedisti,
  5. cum foret in misero pectore mortis amor,
  6. scis bene, cui dicam, positis pro nomine signis,
  7. officium nec te fallit, amice, tuum.
  8. haec mihi semper erunt imis infixa medullis,
  9. perpetuusque animae debitor huius ero,
  10. spiritus et vacuas prius hic tenuandus in auras
  11. ibit, et in tepido deseret ossa rogo,
  12. quam subeant animo meritorum oblivia nostro,
  13. et longa pietas excidat ista die.
  14. di tibi sint faciles, tibi di [*](et opis vel sisui: tibi di Ehwald) nullius egentem
  15. fortunam praestant dissimilemque meae.
  16. si tamen haec navis vento ferretur amico,
  17. ignoraretur forsitan ista fides.
  18. Thesea Pirithous non tam sensisset amicum,
  19. si non infernas vivus adisset aquas,
  20. ut foret exemplum veri Phoceus amoris,