Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. horam, propositae quae foret apta viae.
  2. ter limen tetigi, ter sum revocatus, et ipse
  3. indulgens animo pes mihi tardus erat.
  4. saepe vale dicto rursus sum multa locutus,
  5. et quasi discedens oscula summa dedi.
  6. saepe eadem mandata dedi meque ipse fefelli,
  7. respiciens oculis pignora cara meis.
  8. denique quid propero? Scythia est, quo mittimur, inquam,
  9. ‘Roma relinquenda est. utraque iusta mora est.
  10. uxor in aeternum vivo mihi viva negatur,
  11. et domus et fidae dulcia membra domus,
  12. quosque ego dilexi fraterno more sodales,
  13. o mihi Thesea pectora iuncta fide!
  14. dum licet, amplectar: numquam fortasse licebit
  15. amplius, in lucro est quae datur hora mihi.’
  16. nec mora, sermonis verba inperfecta relinquo,
  17. complectens animo proxima quaeque meo.
  18. dum loquor et flemus, caelo nitidissimus alto,
  19. stella gravis nobis. Lucifer ortus erat.
  20. dividor haud aliter, quam si mea membra relinquam,