Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. et te ruricola, Lampsace, tuta deo,
  2. quodque per angustas vectae male virginis undas
  3. Seston Abydena separat urbe fretum,
  4. inque Propontiacis haerentem Cyzicon oris,
  5. Cyzicon, Haemoniae nobile gentis opus,
  6. quaeque tenent Ponti Byzantia litora fauces:
  7. hic locus est gemini ianua vasta maris.
  8. haec, precor, evincat, propulsaque fortibus Austris
  9. transeat instabilis strenua Cyaneas
  10. Thyniacosque sinus, et ab his per Apollinis urbem arta [*](apta vel alta vel vecta: arta σ )
  11. sub Anchiali moenia tendat iter.
  12. inde Mesembriacos portus et Odeson et arces
  13. praetereat dictas nomine, Bacche, tuo,
  14. et quos Alcathoi memorant e moenibus ortos
  15. sedibus his profugos constituisse Larem,
  16. a quibus adveniat Miletida sospes ad urbem,
  17. offensi quo me detulit ira dei.
  18. haec si contigerint, meritae cadet agna Minervae:
  19. non facit ad nostras hostia maior opes.
  20. vos quoque, Tyndaridae, quos haec colit insula, fratres,