Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- tangor et aetati consuluisse suae.
- et Numitor dixisse potest ‘da, Romule, mensem
- hunc senibus’ nec avum sustinuisse nepos,
- nec leve propositi pignus successor honoris
- Iunius, a iuvenum nomine dictus, habet.’
- tunc sic, neglectos hedera redimita capillos,
- prima sui coepit Calliopea chori:
- ‘duxerat Oceanus quondam Titanida Tethyn,
- qui terram liquidis, qua patet, ambit aquis,
- hinc sata Pleione cum caelifero Atlante
- iungitur, ut fama est, Pleiadasque parit.
- quarum Maia suas forma superasse sorores
- traditur et summo concubuisse Iovi.
- haec enixa iugo cupressiferae Cyllenes,
- aetherium volucri qui pede carpit iter.
- Arcades hunc Ladonque rapax et Maenalus ingens
- rite colunt, luna credita terra prior,
- exul ab Arcadia Latios Evander in agros
- venerat, impositos attuleratque deos.
- hic, ubi nunc Roma est, orbis caput, arbor et herbae