Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- auferor!’ ipsa suos abscideratque sinus:
- panditur interea Diti via, namque diurnum
- lumen inadsueti vix patiuntur equi.
- at chorus aequalis, cumulatis flore canistris,
- Persephone, clamant ad tua dona veni!
- ut clamata silet, montes ululatibus implent
- et feriunt maesta pectora nuda manu.
- attonita est plangore Ceres (modo venerat Hennam)
- nec mora, me miseram! filia, dixit ubi es?
- mentis inops rapitur, quales audire solemus
- Threicias fusis maenadas ire comis,
- ut vitulo mugit sua mater ab ubere rapto
- et quaerit fetus per nemus omne suos:
- sic dea nec retinet gemitus et concita cursu
- fertur et a campis incipit, Henna, tuis.
- inde puellaris nacta est vestigia plantae
- et pressam noto pondere vidit humum;
- forsitan illa dies erroris summa fuisset,
- si non turbassent signa reperta sues.
- iamque Leontinos Amenanaque flumina cursu