Metamorphoses

Ovid

Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.

  1. Verum ubi virtutem turbae succumbere vidit,
  2. “auxilium” Perseus “quoniam sic cogitis ipsi”
  3. dixit “ab hoste petam. Vultus avertite vestros,
  4. siquis amicus adest!” et Gorgonis extulit ora.
  5. “Quaere alium, tua quem moveant miracula” dixit
  6. Thescelus; utque manu iaculum fatale parabat
  7. mittere, in hoc haesit signum de marmore gestu.
  8. Proximus huic Ampyx animi plenissima magni
  9. pectora Lyncidae gladio petit; inque petendo
  10. dextera deriguit nec citra mota nec ultra est.
  11. At Nileus, qui se genitum septemplice Nilo
  12. ementitus erat, clipeo quoque flumina septem
  13. argento partim, partim caelaverat auro,
  14. “adspice” ait, “Perseu, nostrae primordia gentis:
  15. magna feres tacitas solacia mortis ad umbras,
  16. a tanto cecidisse viro”: pars ultima vocis