Epistulae

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Et minus est in te quam summa pondus arista,
  2. Quae levis adsiduis solibus usta riget.
  3. Hoc tua — nam recolo — quondam germana canebat,
  4. Sic mihi diffusis vaticinata comis:
  5. 'Quid facis, Oenone? quid harenae semina mandas?
  6. Non profecturis litora bubus aras.
  7. Graia iuvenca venit, quae te patriamque domumque
  8. Perdat! io prohibe! Graia iuvenca venit!
  9. Dum licet, obscenam ponto demergite puppim!
  10. Heu! quantum Phrygii sanguinis illa vehit!'
  11. Vox erat in cursu: famulae rapuere furentem;
  12. At mihi flaventes diriguere comae.
  13. A, nimium miserae vates mihi vera fuisti —
  14. Possidet, en, saltus illa iuvenca meos!
  15. Sit facie quamvis insignis, adultera certe est;
  16. Deseruit socios hospite capta deos.
  17. Illam de patria Theseus — nisi nomine fallor —
  18. Nescio quis Theseus abstulit ante sua.
  19. A iuvene et cupido credatur reddita virgo?
  20. Unde hoc conpererim tam bene, quaeris? amo.