Epistulae

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Protinus illa valent, atque ad sua praemia tendunt,
  2. Ut celer Eleo carcere missus equus.
  3. Ipse meos igitur servo, quibus uror, amores
  4. Teque, magis caelo digna puella, sequor.
  5. Digna quidem caelo es — sed adhuc tellure morare,
  6. Aut dic, ad superos et mihi qua sit iter!
  7. Hic es, et exigue misero contingis amanti,
  8. Cumque mea fiunt turbida mente freta.
  9. Quid mihi, quod lato non separor aequore, prodest?
  10. Num minus haec nobis tam brevis obstat aqua?
  11. An malim, dubito, toto procul orbe remotus
  12. Cum domina longe spem quoque habere meam.
  13. Quo propius nunc es, flamma propiore calesco,
  14. Et res non semper, spes mihi semper adest.
  15. Paene manu quod amo, tanta est vicinia, tango;
  16. Saepe sed, heu, lacrimas hoc mihi 'paene' movet!
  17. Velle quid est aliud fugientia prendere poma
  18. Spemque suo refugi fluminis ore sequi?