Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Et tamen emerui plus quam tu posse, ferendo
- Multa supercilio non patienda tuo.
- Per me decepto didicit custode Corinna
- Liminis adstricti sollicitare fidem,
- Delabique toro tunica velata soluta
- Atque inpercussos nocte movere pedes.
- A quotiens foribus duris infixa pependi,
- Non verita a populo praetereunte legi!
- Quin ego me memini, dum custos saevus abiret,
- Ancillae miseram delituisse sinu.
- Quid, cum me munus natali mittis, at illa
- Rumpit et adposita barbara mersat aqua?
- Prima tuae movi felicia semina mentis;
- Munus habes, quod te iam petit ista, meum.'
- Desierat. coepi: 'per vos utramque rogamus,
- In vacuas aures verba timentis eant.
- Altera me sceptro decoras altoque cothurno;
- Iam nunc contacto magnus in ore sonus.
- Altera das nostro victurum nomen amori —
- Ergo ades et longis versibus adde brevis!