Amores

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Iamque ego praemoneo: nisi tu servare puellam
  2. Incipis, incipiet desinere esse mea!
  3. Multa diuque tuli; speravi saepe futurum,
  4. Cum bene servasses, ut bene verba darem.
  5. Lentus es et pateris nulli patienda marito;
  6. At mihi concessi finis amoris erit!
  7. Scilicet infelix numquam prohibebor adire?
  8. Nox mihi sub nullo vindice semper erit?
  9. Nil metuam? per nulla traham suspiria somnos?
  10. Nil facies, cur te iure perisse velim?
  11. Quid mihi cum facili, quid cum lenone marito?
  12. Corrumpit vitio gaudia nostra suo.
  13. Quin alium, quem tanta iuvat patientia, quaeris?
  14. Me tibi rivalem si iuvat esse, veta!
  1. Stat vetus et multos incaedua silva per annos;
  2. Credibile est illi numen inesse loco.
  3. Fons sacer in medio speluncaque pumice pendens,
  4. Et latere ex omni dulce queruntur aves.
  5. Hic ego dum spatior tectus nemoralibus umbris —
  6. Quod mea, quaerebam, Musa moveret opus —