Amores

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. A, quotiens finxit culpam, quantumque licebat
  2. Insonti, speciem praebuit esse nocens!
  3. Sic ubi vexarat tepidosque refoverat ignis,
  4. Rursus erat votis comis et apta meis.
  5. Quas mihi blanditias, quam dulcia verba parabat
  6. Oscula, di magni, qualia quotque dabat!
  7. Tu quoque, quae nostros rapuisti nuper ocellos,
  8. Saepe time simulans, saepe rogata nega;
  9. Et sine me ante tuos proiectum in limine postis
  10. Longa pruinosa frigora nocte pati.
  11. Sic mihi durat amor longosque adolescit in annos;
  12. Hoc iuvat; haec animi sunt alimenta mei.
  13. Pinguis amor nimiumque patens in taedia nobis
  14. Vertitur et, stomacho dulcis ut esca, nocet.
  15. Si numquam Danaen habuisset aenea turris,
  16. Non esset Danae de Iove facta parens;
  17. Dum servat Iuno mutatam cornibus Io,
  18. Facta est, quam fuerat, gratior illa Iovi.
  19. Quod licet et facile est quisquis cupit, arbore frondis
  20. Carpat et e magno flumine potet aquam.