Amores

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Haec sibi proposuit thalamos temerare pudicos;
  2. Nec tamen eloquio lingua nocente caret.
  3. Fors me sermoni testem dedit; illa monebat
  4. Talia — me duplices occuluere fores:
  5. 'Scis here te, mea lux, iuveni placuisse beato?
  6. Haesit et in vultu constitit usque tuo.
  7. Et cur non placeas? nulli tua forma secunda est;
  8. Me miseram, dignus corpore cultus abest!
  9. Tam felix esses quam formosissima, vellem —
  10. Non ego, te facta divite, pauper ero.
  11. Stella tibi oppositi nocuit contraria Martis.
  12. Mars abiit; signo nunc Venus apta suo.
  13. Prosit ut adveniens, en adspice! dives amator
  14. Te cupiit; curae, quid tibi desit, habet.
  15. Est etiam facies, qua se tibi conparet, illi;
  16. Si te non emptam vellet, emendus erat.'
  17. Erubuit. 'decet alba quidem pudor ora, sed iste,
  18. Si simules, prodest; verus obesse solet.
  19. Cum bene deiectis gremium spectabis ocellis,
  20. Quantum quisque ferat, respiciendus erit.