Amores

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Haec si praestiteris usu mihi cognita longo,
  2. Nec tulerint voces ventus et aura meas,
  3. Saepe mihi dices vivae bene, saepe rogabis,
  4. Ut mea defunctae molliter ossa cubent.'
  5. Vox erat in cursu, cum me mea prodidit umbra,
  6. At nostrae vix se continuere manus,
  7. Quin albam raramque comam lacrimosaque vino
  8. Lumina rugosas distraherentque genas.
  9. Di tibi dent nullosque Lares inopemque senectam,
  10. Et longas hiemes perpetuamque sitim!
  1. Militat omnis amans, et habet sua castra Cupido;
  2. Attice, crede mihi, militat omnis amans.
  3. Quae bello est habilis, Veneri quoque convenit aetas.
  4. Turpe senex miles, turpe senilis amor.
  5. Quos petiere duces animos in milite forti,
  6. Hos petit in socio bella puella viro.
  7. Pervigilant ambo; terra requiescit uterque —
  8. Ille fores dominae servat, at ille ducis.
  9. Militis officium longa est via; mitte puellam,
  10. Strenuus exempto fine sequetur amans.