Amores

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Forsitan et tecum tua nunc requiescit amica —
  2. Heu, melior quanto sors tua sorte mea!
  3. Dummodo sic, in me durae transite catenae!
  4. Tempora noctis eunt; excute poste seram!
  5. Fallimur, an verso sonuerunt cardine postes,
  6. Raucaque concussae signa dedere fores?
  7. Fallimur — inpulsa est animoso ianua vento.
  8. Ei mihi, quam longe spem tulit aura meam!
  9. Si satis es raptae, Borea, memor Orithyiae,
  10. Huc ades et surdas flamine tunde foris!
  11. Urbe silent tota, vitreoque madentia rore
  12. Tempora noctis eunt; excute poste seram!
  13. Aut ego iam ferroque ignique paratior ipse,
  14. Quem face sustineo, tecta superba petam.
  15. Nox et Amor vinumque nihil moderabile suadent;
  16. Illa pudore vacat, Liber Amorque metu.
  17. Omnia consumpsi, nec te precibusque minisque
  18. Movimus, o foribus durior ipse tuis.
  19. Non te formosae decuit servare puellae
  20. Limina, sollicito carcere dignus eras.