Ab urbe condita

ad haec, quae interrogatus es, responde; at extra ea cave vocem mittas. accede, lictor.”

quae singula cum respondere facile esset et nunc quereretur eundem accusatorem capitis sui ac iudicem esse, modo vitam sibi eripi citius quam gloriam rerum gestarum posse vociferaretur purgaretque se in vicem atque ultro accusaret,

tunc Papirius redintegrata ira spoliari magistrum equitum ac virgas et secures expediri iussit.

Fabius fidem inplorans lacerantibus vestem lictoribus ad triarios tumultum ultima in contione miscentes sese recepit.

inde clamor in totam contionem est perlatus. alibi preces, alibi minae audiebantur; qui proximi forte tribunali steterant, quia subiecti oculis imperatoris noscitari poterant, orabant, ut parceret magistro equitum neu cum eo exercitum damnaret;

extrema contio et circa Fabium globus increpabant dictatorem nec procul seditione aberant. ne tribunal quidem satis quietum erat;

legati circumstantes sellam orabant, ut rem in posterum diem differret et irae suae spatium et consilio tempus daret: