Ab urbe condita
Titus Livius (Livy)
Titi Livi ab urbe condita libri editionem priman, Pars I-IV, Libri I-XL. Editio Stereotypica. Weissenborn, Wilhelm; Mueller, Moritz, editors. Leipzig: Teubner, 1884-1911.
ibi pacem esse fidam, ubi voluntarii pacati sint, neque eo loco, ubi servitutem esse velint, fidem sperandam esse.
in hanc sententiam maxime consul ipse inclinavit animos, identidem ad principes sententiarum consulares,
uti exaudiri posset a pluribus, dicendo eos demum, qui nihil praeterquam de libertate cogitent, dignos esse, qui Romani fiant.
itaque et in senatu causam obtinuere, et ex auctoritate patrum latum ad populum est, ut Privernatibus civitas daretur.
bina iugera agri acceperunt.
secutus est annus nulla re belli domive insignis, P. Plautio Proculo P. Cornelio Scapula consulibus, praeterquam quod Fregellas —
Hernicorum is ager, deinde Volscorum fuerat — colonia deducta et populo visceratio data a M. Flavio in funere matris.
erant, qui per speciem honorandae parentis meritam mercedem populo solutam interpretarentur, quod eum die dicta ab aedilibus crimine stupratae matris familiae absolvisset.
data visceratio in praeteriti iudicii gratiam honoris etiam ei causa fuit. tribunatumque plebei proximis comitiis petentibus absens praefertur. Palaepolis fuit haud procul inde,
ubi nunc Neapolis sita est; duabus urbibus populus idem habitabat. Cumis erant oriundi;