Ab urbe condita

Titus Livius (Livy)

Titi Livi ab urbe condita libri editionem priman, Pars I-IV, Libri I-XL. Editio Stereotypica. Weissenborn, Wilhelm; Mueller, Moritz, editors. Leipzig: Teubner, 1884-1911.

ut non color, non vultus ei constaret; deinde collecto tandem animo Casandrum, qui Maroneae fuisset, si utique vellent, se missurum dixit:

ad Onomastum quidem quid rem pertinere, qui non modo Maroneae, sed ne in regione quidem propinqua fuisset?

et parcebat magis Onomasto, honoratiori amico, et eundem indicem paulo plus timebat, quia et ipse sermonem cum eo contulerat et multorum talium ministrum et conscium habebat.

Casander quoque, missis qui per Epirum ad mare prosequerentur eum, ne qua indicium emanaret. veneno creditur sublatus.

et legati a Philippi colloquio ita digressi sunt, ut prae se ferrent nihil eorum sibi placere,

et Philippus minime, quin rebellandum esset, dubius. quia tamen immaturae ad id vires erant,

ad moram interponendam Demetrium minorem filium mittere Romam simul ad purganda crimina, simul ad deprecandam iram senatus statuit, satis credens ipsum etiam iuvenem, quod Romae obses specimen indolis regiae dedisset, aliquid momenti facturum.