Ab urbe condita

Aetolos ultro sibi bellum indixisse, cum Demetriadem, sociorum urbem,

per occupassent, Chalcidem terra marique oppugnatum issent, regem Antiochum in Europam ad bellum populo Romano inferendum traduxissent.

omnibus iam satis comparatis M’. Acilius consul edixit, ut quos L. Quinctius milites conscripsisset et quos sociis nominique Latino imperasset, quos secum in ire oporteret, et tribuni militum legionis primae et tertiae, ut ii omnes Brundisium idibus Mais

ipse a. d. quintum nonas Maias paludatus urbe egressus est. per eosdem dies et praetores in profecti sunt.

sub idem tempus legati ab duobus regibus, Philippo et Ptolomaeo, Aegypti rege, Romam uenerunt, Philippo pollicente ad bellum auxilia et pecuniam et frumentum;

ab Ptolomaeo etiam mille pondo auri, viginti milia pondo argenti adlata. nihil eius

gratiae regibus actae; et cum uterque se cum omnibus copiis in Aetoliam venturum belloque interfuturum polliceretur, Ptolomaeo id remissum;

Philippi legatis responsum gratum eum senatui populoque Romano facturum, si M’. Acilio consuli non defuisset.

item ab Carthaginiensibus et Masinissa rege legati venerunt. Carthaginienses tritici modium * milia, hordei quingenta ad exercitum, dimidium eius Romam apportaturos polliciti;

id ut ab se munus Romani acciperent,

petere sese, et classem suorum suo sumptu comparaturos, et stipendium, quod pluribus pensionibus in multos annos deberent, praesens omne daturos;

Masinissae legati quingenta milia modium tritici, trecenta hordei ad exercitum in Graeciam, Romam trecenta milia modium tritici, ducenta quinquaginta hordei, equites quingentos, elephantos viginti regem ad M’. Acilium consulem missurum.

de frumento utrisque responsum, ita usurum eo populum Romanum, si pretium acciperent; de classe Carthaginiensibus remissum, praeterquam si quid navium ex foedere deberent; de pecunia item responsum, nullam ante diem accepturos.

cum haec Romae agebantur, Chalcide Antiochus, ne cessaret per hibernorum tempus, partim ipse sollicitabat civitatium animos mittendis legatis, partim ultro ad eum veniebant, sicut Epirotae communi gentis consensu et Elei e Peloponneso venerunt.

Elei auxilium adversus Achaeos petebant, quos post bellum non ex sua sententia indictum Antiocho primum civitati suae arma illaturos credebant.

mille iis pedites cum duce Cretensi Euphane sunt missi. Epirotarum legatio erat minime in partem ullam liberi aut simplicis animi; apud regem gratiam initam volebant cum eo, ut caverent, ne quid offenderent Romanos.