Ab urbe condita

armatique in urbem transcenderunt. quo tumultu audito territi hostes relicto, quem conferti tuebantur, loco in arcem omnes, inermi quoque sequente turba,

confugerunt. ita urbe potitur consul. qua direpta missis in arcem, qui vitam regiis, si inermes abire vellent, libertatem Elatensibus pollicerentur, fideque in haec data post dies paucos arcem recipit.

ceterum adventu in Achaiam Philoclis, regii praefecti, non Corinthus tantum liberata obsidione, sed Argivorum quoque civitas per quosdam principes Philocli prodita est temptatis prius animis plebis.

mos erat comitiorum die primo velut ominis causa praetores pronuntiare Apollinemque et Herculem; additum lege erat, ut his Philippus rex adiceretur.

cuius nomen post pactam cum Romanis societatem quia praeco non adiecit, fremitus primo multitudinis ortus,

deinde clamor subicientium Philippi nomen iubentiumque legitimum usurpare, cum ingenti adsensu nomen recitatum est.

huius fiducia favoris Philocles arcessitus nocte occupat collem imminentem urbi — Larisam arcem vocant — positoque ibi praesidio cum lucis principio signis infestis ad subiectum arci forum vaderet, instructa acies ex adverso occurrit.

praesidium erat Achaeorum, nuper impositum, quingenti fere iuvenes delecti omnium civitatium; Aenesidemus Dymaeus praeerat.